Over de helft

Etappe 5 – Ronde toppen
"De dag van de Vogezen! Een bosrijk gebergte dat populair is bij wielrenners vanwege de ronde toppen. De etappe is vrij kort (132 kilometer) maar je gaat deze dag veel klimmen. Dat begint met Col du Hundsrück (748m). Na een kleine afdaling volgt de wereldberoemde Col du Grand Ballon (1325m). Het stijgingspercentage van deze berg is gelijk aan dat van Alpe d’Huez. Na het eerste checkpoint fiets je over Le Hohneck (1367m). Na Col la Schlucht (1139m) rijd je naar de vernieuwde finishlocatie in Corcieux. "



Vandaag mocht uitgeslapen worden, vertrek stond gepland om 8.30u. Om 7u opstaan, als het als licht is, dat is best heel fijn! Vandaag een relatief korte rit, maar de Grand Ballon zal heus nog een fikse uitdaging zijn! En ja, iedereen is door zijn pijn hen gebeukt (knieen, rug, etc), en toen kwam het allemaal toch nog goed....

Verkoeling in het paradijs

De wonderbus

Ja, lekker!

Stoer, meer kan ik er niet over zeggen!

We gaan terug!

Etappe 4 – De veelzijdige Jura
"Een verrassend mooie etappe. Je fietst de hele dag over het platteland van de Jura met haar fraaie groene velden. Het lijkt een rustige dag, want de hoogtemeters vallen mee. Maar de rit is lang, zo’n 190 kilometer. Je komt langs meren en idyllische dorpjes. De laatste 32 kilometers zijn nieuw ten opzichte van vorig jaar; je fietst door het Zwitserse dorp Coeuve en een deel van de route loopt over een oude spoorlijn. De dag eindigt in het Franse Seppois-Le-Bas. "



Iedereen lag er lekker op tijd in gisteravond. Niks geen wielerennersdictee of avonddisco: pitten!
Hoewel iedereen zich conditioneel behoorlijk goed tot goed voelt, wordt vandaag enigszins gevreesd, want, tis een lange etappe, 30 km meer dan gisteren. Gerekend wordt op een uurtje later binnen.

Vandaag voor het eerst als team gereden, de rit leende zich ervoor. Mooie lange stukken glooiende weg, in een sliert achter elkaar, tourende op hoge snelheid. Na 80 km de eerste checkpoint, er hoeven en dan nog maar 110 gereden te worden. En ook die gaan hartstikke lekker! Nog even uitgebreid zitten voor een kopske koffie, en dan allemaal binnen om 17u: dat is eerder dan gisteren!! Dan klopt het wat Maarten Ducrot zegt: ook al voel je je minder goed (zadelpijn, voetexceem, rugpijn), je gaat steeds beter rijden.

Het gebied in de Jura is trouwens echt fantastisch mooi. De scenery, de meren,  't is zo'n plek waarvan je zegt: hier kom ik terug!

Hoezo?

Etappe 3 - Panoramadag
"Een etappe met wonderlijk mooie panorama’s. In de ochtend beklim je Col de Bluffy (620m) en Col de Frétallaz (690m). Na de beklimming van Mont Salève (1375m) - de ‘huisberg’ van Genève - fiets je kort op Zwitsers grondgebied. De voorlaatste beproeving is het absolute hoogtepunt van de dag: Col de la Faucille (1323m). Deze klim brengt je naar de Jura, een bosrijk gebergte in het grensgebied tussen Frankrijk en Zwitserland. Op de top wacht een prachtig uitzicht over het meer van Genève en het Mont Blanc Massief."



De derde dag staat bekend als de dag waarop het lastig wordt.... Je lichaam hersteld niet meer volledig van de dagen ervoor, en dan 162 kilometer fietsen....het moraal kan zomaar gebroken worden. Zegge ze.
Maar, dat zijn zorgen voor later. Eerst opstaan, vertrektijd vandaag is 7.30u. Gelukkig is het team inmiddels volledig op elkaar ingesteld, wacht iedereen op zijn beurt om de fiets uit die fantastische bus te halen (alle 8 fietsen worden des 's nachts keurig achter slot en grendel bewaard), en de leden wachten geduldig op elkaar voor een georganiseerd en opgeruimd gezamenlijk vertrek. NOT!

In die knallende ochtendzon is het top fietsen. De omgeving is weer fab, dit wordt niet zonder reden de panoramadag genoemd! Al met al worden nog heel wat hoogtemeters gereden; meerdere kleinere bergen tellen toch nog voor een slordige 3400 hm. Tussendoor ff en terrasje gepikt. Hoezo zit iemand er doorheen? Helemaal niet! Gewoon fijn knallen! Om 17.30u is iedereen van DOENJA weer binnen, en wordt de aankomstsoep tevreden naar binnen geslobbert. Wat staat er morgen eigenlijk te doen?

Ja zeg, waar is de tijd gebleven?

De eerste dag verliep lekker. Iedereen fit ende vrolijk, de omstandigheden goed. Hendrik-Jan heeft een fabuleuze tijd neergezet tijdens de tijdsrit de Alpe d'Huez op! Volgens eigen waarneming zat hij bij de top 5! Maar.... Wie bevestigd dit? In géén van de registratietabellen komt Hendrik-Jan voor: zijn tijd is kwijt! Pffff.

's Avonds in het kamp was het aan de bak voor Addy. De nog niet geschoren herenbenen moesten er aan geloven. Kale benen moeten het wezen! Wie is nu niet beneiuwd hoe ze er uitzien?! Nou, kijk maar; wie kan nu nog zien wie de dame en wie de heer is???







Etappe 2 - Koninginnerit
"Dit is de echte Koninginnerit van Tour for Life. Een rit met 4200 hoogtemeters en 162 kilometer. Een zware dag met legendarische beklimmingen, zoals opeenvolgend Col de Glandon (1924m), Col de la Croix de Fer (2067m) en Col de Madeleine (2000m). Deze derde col was al 23 keer onderdeel van de Tour de France, ook in 2010. Col de Tamié (907m) maakt de dag compleet. Deze beklimming is wat minder bekend, maar echt een juweeltje. De camping ligt aan het grote, heldere meer van Annecy. Perfect voor een ontspannen avond."

Het slapen ging best. Vroeg opstaan is geen probleem. Maar zo hoog is het wel koud! Vandaag dus twee enorme bulten op het programma. 20 km achtereen klimmen, hoe doe je dat eigenlijk? De eerste afdaling (via Col du Glandon) is zeer steil, smal en verraderlijk! De natuur is deze dag werkelijk schitterend. Gisteren nog de wat kale en saaie Alpe d'Huez, nu is het schoonheid alom.

Als je tegen de avond in het kamp aangekomen bent is er nog veel te doen: douchen, tentje inrichten, handwasje, massage of fysio, fiets controleren, eten eten eten, briefing voor de volgende dag. En dan is het reeds ver in de avond. Nog ff bellen naar huis, smsje her en der, en ja, dan moet je eigenlijk om 23u wel op 1 oor liggen..... Sfeer in het kamp is btw top. Zo'n evenement bruist!

De Tour is begonnen!

Zolang naartoe geleefd, en dan is het zover! Laat niemand zeggen dat we er niet klaar voor zijn.... Ieder kent zijn angsten: kramp, knieklachten, laat de techniek niet in de steek, de snelle afdalingen, de dagen intensief doortrappen zonder rustdag tussendoor... In het Team 'we trust'! En in Addy en Henk!

Anyways. Eerst was er de avond ervoor. Iedereen had een plekje in een hotel, om nog eenmaal in een écht bed te slapen. In het dorp was het feest. En de feestelijke opening van de Tour for Life. Het liedje speciaal voor de gelegenheid gecomponeerd en ingezongen door Dries Roelvink was het absolute hoogtepunt. Speciaal was de aandacht voor allen die zich hadden ingeschreven, maar onverwachts zijn komen te overljden. Zij werden allen genoemd. Zo ook Michel. Gevolgd door een minuut stilte.

En daarna dus: feest! Hoewel... Ik geloof dat er niet veel bleven, want de volgende dag moet gepresteerd worden.

Etappe 1 - Alpenklassieker 
Zondag 28 augustus is de eerste van de 8 tourdagen.
Prachtig weer om te rijden, zo mag het alle dagen zijn!



"Bij zonsopkomst rijd je weg uit het bergdorp Bardonecchia. Een bijzondere locatie: in 2006 werden de Olympische Winterspelen van Turijn hier gehouden. Via Col de l’Echelle (1860m) rijd je naar het prachtige Briançon, de hoogste stad van Frankrijk. Halverwege de etappe beklim je Col du Lautaret (2058m), deze is ook onderdeel van de achttiende etappe van de Tour de France 2011. Vlak na checkpoint 2 volgt het hoogtepunt van de dag, de Alpe d’Huez (1860m) met een optionele tijdmeting. Ook deze berg wordt dit jaar beklommen door de renners van de Tour de France (etappe 19). "

Dus we gaan voor de korte broek?

En toen iedereen z'n korte of lange broek aanhad, de bidons waren gevuld, de armstukken opnieuw opgehezen waren, de handschoentjesjes aangetrokken, de laatste plas was gedaan, de zakken volgepropt waren met bananen en mueslirepen, de persoonlijke kratjes in de bus waren geplaatst, de brillen waren gepoetst en de helm was opgezet? Wat toen? Toen, werd team DOENJA bij de START verwacht.... Hoe het vanaf daar verder is gegaan....?????

Basecamp Bokki

Met een gesponsorde bus die rijdt als een trein, zijn Magiel en Addy binnen 11 uur in Bardonecchia aangekomen, om namens het team DOENJA het basiskamp op te zetten. Het weer is goed, het kanp is nog rustig, maar daar zal morgen verandering in komen. Liz is ondertussen gestrand met de TGV in Parijs, Heinz is zijn benen gaan harsen, woeste dromen spelen door de hoofden van anderen... Alles in goede zin!

Een korte geschiedenis...

We zijn inmiddels allang van start. Met trainen, voorbereidingen, inpakken, acclimatiseren en ... wegwezen! Toch nog even een korte intro van ons team, want we zijn geen oude vrinden, maar nieuwe bekenden.

Team Doenja bestaat uit (vlnr):
Elske Straver, Magiel van den Bliek, Addy Aarts (sportmasseur/volgwagen), Ton Wetselaar, Saskia Boesveldt Terstegen, Ronald Hennekes, Heinz Schiller, Hendrik Jan Heijerman, Liz Kalisvaart, Mark Blankwater (niet op de foto) en de ouders van Hendrik Jan (niet op de foto) in volgwagen 2, die ons met raad en daad gaan bijstaan.

Grondleggers van team Doenja zijn Heinz en Saskia, beiden werkzaam bij Doenja. Zij pakten vorig jaar het fietsen (weer) op en meenden dat de Tour for Life wel een leuke uitdaging zou zijn. Helaas dachten hun collega's er niet zo makkelijk over en moest er buiten Doenja gezocht worden naar teamgenoten. Heinz vond Ton en Mark bereid en Saskia strikte Ronald. Magiel was op zoek naar een team en werd zo nummer 6. Saskia zocht een vrouwelijke noot en dat werd ik (Liz). Er was nog plek voor 2 medefietsers en dat zijn Elske en Hendrik Jan geworden.
We zijn compleet!

In de voorbereiding van de Tour for Life hebben wij allen los van elkaar getraind, maar ook toertochten samen gefietst (Limburgs Mooiste, Hel van de Heuvelrug) en heeft trainster Anneke de Joode (http://asfaltspaghetti.nl/) ons de fijne kneepjes van het fietsvak bijgebracht.
En nu is het bijna zover, de bergen liggen voor ons en samen met al die andere fanatieke fietsers gaan we ze stuk voor stuk beklimmen. De teller staat momenteel op 995.000 euro, dus op 4 september hopen we te horen dat we die opbrengst van vorig jaar hebben geklopt.

Wie weet zien we jullie daar?